British Medical Association

Acute doses cannabis en THC hebben een bronchoverwijdend effect op de kleine luchtwegen in de longen. Het mechanisme van dit effect is niet bekend maar het blijkt te verschillen van het effect van andere geneesmiddelen die momenteel gebruikt worden als bronchoverwijders bij astma (Salbutamol, Isoprenaline). (...) Nochtans is er slechts weinig onderzoek gedaan naar bronchoverwijdende effecten van cannabinoïden bij astmapatiënten. Er werden studies verricht in de jaren 1970. Tashkin et al. onderzocht 14 vrijwilligers met astma en vergeleek het roken van cannabis (2% THC), orale opname van THC (15 mg) en de drug Isoprenaline (0,5%). Zij stelden vast dat het roken van cannabis en orale opname van THC een significante bronchoverwijding veroorzaakte die minstens twee uren aanhield. Het effect van het roken van cannabis was bijna gelijk aan dat van een klinische dosis Isoprenaline. Het roken van cannabis had bovendien tot gevolg dat bij drie astmalijders experimenteel geïnduceerde bronchospasmen werden tegengegaan. Williams et al. vergeleek bij 10 astmalijders het gebruik van een THC aerosol (0,2 mg THC) met een Salbutamol aerosol (0,1 mg). Beide drugs gaven een belangrijke verbetering van de ademhalingsfuncties. Bij Salbutamol kwam het effect sneller, maar na een uur was de werking voor beide dezelfde. Tashkin et al. vergeleek diverse doses THC aerosol (5-20 mg) met een standaarddosis Isoprenaline bij 11 gezonde vrijwilligers en 5 astmalijders. Bij de gezonde personen en bij 3 van de astmalijders was het bronchoverwijdend effect van THC kleiner dan dat van Isoprenaline na 5 minuten, maar in belangrijke mate groter na 1 tot 3 uren.
(Gelieve er rekening mee te willen houden dat dit uittreksels zijn uit een wetenschappelijk artikel. Enkele zinswendingen werden aangebracht om de begrijpbaarheid enigszins te bevorderen.)
British Medical Association: Therapeutic Uses of Cannabis. Amsterdam: Harwood Academic Publishers, 1997.
 

Franjo Grotenhermen

De behandeling van astma omvat het gebruik van ontstekingswerende middelen (corticosteroïden) en bronchoverwijders. THC en cannabis zijn bronchoverwijders en kunnen eveneens ontstekingswerend en anti-allergisch werken. Cannabisrook bevat verbrandingsprodukten die vergelijkbaar zijn met deze die in tabakrook gevonden worden, waaronder ook verschillende carcinogenen die de mucosa kunnen beschadigen. Het inhaleren van deze verbrandingsstoffen dient vermeden of sterk gereduceerd te worden. Om de opname van die stoffen te vermijden kan cannabisrook oraal genomen worden. Om de hoeveelheid geïnhaleerde carcinogenen te reduceren kan cannabis of THC geïnhaleerd worden via een vaporisator, en/of kan cannabis met een hoog THC-gehalte gebruikt/gerookt worden. In diverse situaties zou bij acute astma-aanvallen een combinatie van oraal toegediende basismedikatie en een gepast inhaleerbaar middel bruikbaar zijn om de risico's van het roken en de risico's van overdosering bij orale toediening te reduceren. De beschikbaarheid van een THC aerosol is wenselijk.
 

Calignano en kollega's

Een internationaal onderzoeksteam heeft ontdekt waarom marihuana hoest veroorzaakt in sommige gevallen, doch hoest en bronchospasmen kan tegengaan in andere gevallen. Deze ontdekking kan leiden tot een betere behandeling van ademhalingsstoornissen. Een verslag in het tijdschrift Nature Scientists van het Instituut voor Experimentele Geneeskunde in Boedapest (Hongarije), de Universiteit van Napels (Italië) en de Universiteit van Washington (VS), toont hoe de endocannabinoïde anandamide de luchtwegen in de longen beïnvloedt. Bij dierproeven met ratten en marmotten had anandamide twee verschillende werkingen op de bronchiën. Als de spieren in de longen samentrekken door toediening van een irriterend middel (Capsaicin) ontspande de endocannabinoïde de zachte spieren en verminderde sterk de hoest. Maar als de luchtwegen ontspannen waren (door het samentrekkingseffect van de Vaguszenuw te elimineren) veroorzaakte anandamide een hoestaanval. Anandamide wordt in longweefsel gevormd en het effect ervan wordt geregeld via cannabinoïdereceptoren. (...)
IACM-Berichten van 12 november 2000; Calignano A, et al: Bidirectional control by airway responsiveness by endogenous cannabinoids. Nature 2000;408:96-101.