Franjo Grotenhermen

In de plant komen de cannabinoïden vooral in hun gecarboxyleerde vorm als cannabinoïdezuren voor. Evenwel is de fenolische vorm verantwoordelijk voor de psychotrope en de meeste medicinale effekten. De decarboxylering (het afsplitsen van CO2) naar de fenolische vorm gebeurt gemakkelijk mettertijd, door verhitten of onder alkalische omstandigheden.
De verhouding tussen de THC-zuren (THCA) en de fenolische THC in de bladeren en bloesems van de cannabis sativa bedraagt, naargelang de meldingen, tussen 2:1 (Afrika) en >20:1 (Zwitserland). In planten die in Middeneuropa (Groot Brittannië) uit zaad van Marokko, Sri Lanka en Zambia geteeld werden, was de verhouding THCA/THC 17:1, terwijl de verhouding in planten van de oorspronkelijke gebieden (Afrika, Azië) 2:1 was. In hasj (cannabishars) lag de verhouding THCA/THC tussen 6,1:1 en 0,5:1, dit laatste in hasj uit Indië. Dus varieerde het aandeel aan fenolische THC van de totale hoeveelheid THC in cannabisprodukten, naargelang afkomst en soort, van minder dan 5 % tot 65 %.
Cannabisprodukten met een hoog gehalte aan fenolische THC (bijvoorbeeld hasj) kunnen zonder verhitten zeer potent zijn, maar in het algemeen wordt de werkingskracht van cannabisprodukten door verhitten (roken, bakken) aanmerkelijk verhoogd.
Naar: Grotenhermen F. Pharmacokinetics and pharmacodynamics of cannabinoïds. Clinical Pharmacokinetics 2001, in druk.